به نقل از «ناطقان»

در حال جنگ با دشمنی نامرئی هستیم

تاریخ انتشار: ۹ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۰۰۸۶۵

لوئیجی دی مایو: گفت: ایتالیا اکنون در حال جنگ با دشمنی نامرئی است و آن دشمن ویروس است. از نظر اتحادیه اروپا مشاهده اینکه دومین قدرت تولیدکننده اش یعنی ایتالیا به مشکل بربخورد به نفع هیچ کس نیست. همه در اتحادیه اروپا باید به این نکته باور داشته باشند که اتحادیه اروپا بدون ایتالیا نمی تواند وجود داشته باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ناطقان: ایتالیا اولین کشور غربی بود که با وضعیت اضطراری به دلیل شیوع ویروس جدید کرونا روبرو شد. از واکنش دولت ایتالیا در قبال این بحران تحت عنوان «رویکرد ایتالیایی» یاد می شود.

ایتالیا در میان کشورهایی اروپایی تاکنون سنگین ترین خسارت جانی را در مواجهه با شیوع این بیماری گیر متحمل شده است. آخرین آمار که روز پنجشنبه منتشر شد از جان باختن ۸۲۱۵ نفر در این کشور حکایت داشت. این در حالی که ۸۰۵۸۹ نفر نیز تاکنون در ایتالیا به بیماری «کووید ۱۹» مبتلا شده اند. برای بررسی بحران شیوع نوع جدید ویروس کرونا با لوئیجی دی مایو، وزیر خارجه ایتالیا گفتگو کرده ایم.

آقای وزیر از اینکه دعوت ما را پذیرفتید سپاسگزارم. آمار منتشرشده امیدبخش به نظر نمی رسند. ایتالیا تصمیم گرفته است مسیری را که کره جنوبی و چین در پیش گرفتند طی نکند. مشکل کار اکنون کجاست؟

لوئیجی دی مایو: «بیش از یک هفته است که ایتالیا سخت گیرانه ترین تدابیر را برای جلوگیری از رفت و آمد مردم به اجرا گذاشته است. این سخت گیرانه ترین طرحی است که یک کشور غربی به ویژه در میان کشورهای اروپایی اجرا کرده است. این رویکرد ما برای خروج هر چه سریعتر از این بحران است. اکنون "رویکرد ایتالیایی" که در آن سخت گیرانه ترین مقررات در مقایسه با دیگر کشورها اجرا می شود به سر زبان ها افتاده است. ما ناگزیر هستیم این تدابیر را در چهارچوب قانون اساسی انجام بدهیم هرچند شهروندان محدود می شوند و از برخی حقوق و آزادی های اساسی خود نیز محروم می شوند.»


یورونیوز: آقای وزیر ما شاهد شکاف در اتحادیه اروپا در زمینه مدیریت این بحران هستیم. برخی از کشورهای عضو بدون هیچ نظم و ترتیبی تصمیم های خودشان را گرفته اند. شاهد بسته شدن تدریجی مرزها در داخل اتحادیه اروپا و تعلیق شنگن بودیم. برخی از این وضع به عنوان آغاز شکست اتحادیه اروپا یاد کرده اند. از نظر شما آیا ما در زمینه اتحاد در اروپا به نقطه ای غیرقابل بازگشت رسیده ایم؟

لوئیجی دی مایو: «مطمئنا این بحران جهانی مسئولیت سنگینی برای اتحادیه اروپا به همراه دارد. اکنون دوره ای حساس برای اتحادیه اروپا محسوب می شود. مثل همیشه وقتی با چالش های پیش بینی نشده روبرو می شوید به تدابیر فوق العاده نیاز داریم. ما نمی توانیم با ابزارهای معمولی به بحرانی فکر کنیم که اکنون در حوزه سلامت و اقتصاد با آن روبرو هستیم و کل اروپا را وارد دوران رکورد خواهد کرد. به همین دلیل این خیلی مهم است که شاهد درخواست برای اوراق قرضه یورو از سوی همه نیروهای سیاسی هستیم، حتی آنهایی که ممکن است به دنبال ترک اتحادیه اروپا بوده باشند. این حرفی است که به عنوان نماینده ایتالیا مطرح می کنم. اوراق قرضه یورو فرصت بزرگی برای اروپا است تا نشان دهد که می تواند به چنین بحرانی واکنش نشان دهد. این درست است که همه ما امروز با اوراق قرضه یورو باید خطر کنیم اما فردا می توانیم فرصت های بزرگی را با یکدیگر به دست بیاوریم. ما مجبوریم برای دستیابی به واکسنی که برای همیشه از مردمان محافظت کند تلاش کنیم، نمی توانیم این امر را به تاخیر بیاندازیم. چگونه می توانیم روند دستیابی به واکسن را تسریع کنیم؟ با یک "اتحاد بین المللی بزرگ برای واکسن ها! نمی توانیم اجازه دهیم که واکسن فقط برای عده خاصی باشد. واکسن باید برای همه باشد.»


یورونیوز: در مورد واکنش های اقتصادی صحبت کردید. اروپا از یک طرف با طرح ۷۵۰ میلیارد یورویی بانک مرکزی اروپا واکنش نشان داده است و از سوی دیگر طرح ثبات اقتصادی به حالت تعلیق در آمده است. شما به اوراق قرضه یورو اشاره کردید. این تدابیر برای ایتالیا به چه معناست و این کشور چگونه از آنها استفاده خواهد کرد؟

لوئیجی دی مایو: «فکر می کنم تعلیق طرح ثبات اقتصادی نشانه مهمی است از این که اروپا، اتحادیه اروپا و کشورهای عضو دشواری وضعیتی را که ایتالیا و همه ما با آن روبرو هستیم درک کرده اند. تعلیق طرح ثبات باید با حمایت بانک مرکزی اروپا در زمانی که اوراق قرضه دولتی عرضه می کند همراه باشد. ما همچنین به دنبال پیروی از دستورالعملی هستیم که ماریو دراگی اخیرا مطرح کرد. در زمان جنگ کشورها باید بدهکار شوند تا بتوانند سرمایه گذاری کنند. روشن است که این بدهی باید مورد حمایت بانک مرکزی باشد. ایتالیا اکنون در حال جنگ با دشمنی نامرئی است و آن دشمن ویروس است. از نظر اتحادیه اروپا مشاهده اینکه دومین قدرت تولیدکننده اش یعنی ایتالیا به مشکل بربخورد به نفع هیچ کس نیست. همه در اتحادیه اروپا باید به این نکته باور داشته باشند که اتحادیه اروپا بدون ایتالیا نمی تواند وجود داشته باشد. بازار مشترک اروپا بدون نیروی تولید و ظرفیت کارآفرینان ما وجود نخواهد داشت.»


یورونیوز: به چین بپردازیم. ایتالیا پیش از همه گیر شدن بیماری در سطح جهان تکیه گاه چین در اروپا بود. پس از آن شاهد بودیم که هراس از گسترش بیماری در ایتالیا باعث شد روابط دیپلماتیک بین دو کشور کمی رو به سردی بگذارد. اکنون اما مشاهده می کنیم که چین آماده است تا کمک های پزشکی و کارکنان پزشکی به ایتالیا اعزام کند. این رابطه چه تغییری کرده است؟ آیا این تنها کاری تبلیغاتی است یا کمک چین واقعا صادقانه است؟

لوئیجی دی مایو: «حتی پیش از این بحران هم ما همیشه تاکید می کردیم که به چین به عنوان یک شریک تجاری نگاه می کنیم. رابطه ما با چین همانطور که در گذشته اعلام کرده ایم نمی تواند تاثیری بر مواضع ژئوپولیتیک ما در زمینه اتحادمان با ناتو و آمریکا و در سطح اروپا بگذارد. کسی در حال حاضر نمی تواند ساز و کار کمکی را که هنوز از چین نرسیده است به عنوان تصمیمی از سوی ایتالیا برای تغییر موضع ژئوپولیتیک خود تلقی کند. ما متحد ایالات متحده آمریکا هستیم، عضو ناتو و اتحادیه اروپا هستیم. "راه و روش ایتالیا" به طور تاریخی همیشه تجسمی از ایتالیا به عنوان پلی میان غرب و شرق با رابطه خوب با تمام جهان بوده است. به خاطر همین روابط است که کشورهایی از سراسر جهان در حال کمک به ما هستند.»



یورونیوز: روسیه با اعزام گروه کمکی قابل توجه به ایتالیا یاری رسانده است. امری که باعث شده است برخی شک و شبهه ها به وجود بیاید. این نگرانی وجود دارد که اتحادهای بین المللی پس از این بیماری همه گیر چه سرنوشتی پیدا خواهند کرد. پاسخ شما در این مورد چیست؟ هدف واقعی ماموریت روسیه چیست؟

لوئیجی دی مایو: «گفتگویی تلفنی بین نخست وزیر کنته و رئیس جمهور پوتین صورت گرفت و روسیه برای ما ماسک، دستگاه تنفس مصنوعی، کارکنان بخش پزشکی و تیم هایی برای ضدعفونی کردن ساختمان های دولتی و شهرها فرستاد. آنها به نشانه همبستگی به شیوه خودشان کمک کردند. ایتالیا کشوری نیست که پس از دریافت کمک بترسد که مجبور شود در مقابل سایر کشورها سر تعظیم خم کند. ما عضو گروه هفت هستیم و دوستان زیادی در جهان داریم.» برچسب ها: وزیر خارجه ایتالیا ، جنگ ، دشمن نامرئی ، ویروس کرونا

منبع: ناطقان

کلیدواژه: وزیر خارجه ایتالیا جنگ دشمن نامرئی ویروس کرونا اوراق قرضه یورو اتحادیه اروپا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۰۰۸۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برنامه‌های آمریکا و اروپا برای نفوذ در قفقاز

آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاقند جمهوری آذربایجان را تحت‌فشار بگذارند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقه‌ای تعیین‌کننده است. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، الچین خالدبیلی روزنامه‌نگار ینی مساوات با نگارش یادداشتی با عنوان «کاخ سفید گامبیت(ابرمرد خیالی آمریکایی) قفقاز را آغاز کرد اما باکو به آن پایان داد» می‌نویسد: به نظر می‌رسد که آمریکا و غرب مصمم به توسعه بیشتر برای نفوذ در قفقاز جنوبی هستند. در هر صورت اخیراً پیام‌های محافل سیاسی غرب در خصوص این منطقه به وضوح محتوای تقابلی شدیدی با باکو و مسکو دارد. بنابراین محافل سیاسی غربی سعی دارند روسیه را به عنوان منبع اصلی تنش نظامی-سیاسی در قفقاز جنوبی معرفی کنند. آن‌ها از این ادعاها برای استدلال در مورد اهمیت حذف قفقاز جنوبی از حوزه نفوذ روسیه استفاده می‌کنند.

همچنین باید توجه داشت که این ادعاهای آمریکا و غرب برای شرایط فعلی تا حدودی اغراق‌آمیز است. حداقل به این دلیل که اخیراً آمریکا و غرب عامل محرک افزایش تنش نظامی-سیاسی در این منطقه بوده‌اند، نه روسیه. در هر صورت، نتایج ژئوپلیتیک کنفرانس مشترک بین آمریکا، اتحادیه اروپا و ارمنستان در بروکسل به تدریج خود را نشان داده و این را می‌توان تحریک بروکسل با هدف تأثیرگذاری مستقیم بر جهت‌گیری فرآیندهای ژئوپلیتیک منطقه‌ای دانست.

نکته این است که تحریک بروکسل در درجه اول تلاشی برای مداخله در وضعیت ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی است. زیرا آمریکا و اتحادیه اروپا در تلاش هستند تا در این منطقه بر روی ارمنستان مانورهای ژئوپلیتیکی انجام دهند.

ارمنستان به عنوان کشوری که متحمل شکست نظامی در جنگ دوم قره‌باغ شد، به یک سد ضعیف در منطقه تبدیل شده است. از این رو، آمریکا و اتحادیه اروپا به قصد تقویت مجدد ارمنستان تلاش می‌کنند این کشور را که پایگاه نظامی- سیاسی خود در منطقه می‌دانند، بار دیگر به یک عامل ژئوپلیتیک تبدیل کنند و بیشتر اقدامات انجام شده پس از تحریک بروکسل در راستای همین هدف است.

اول از همه، آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاق‌اند جمهوری آذربایجان را تحت‌فشار بگذارند و از بازی خارج کنند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقه‌ای تعیین‌کننده است. با ایجاد شرایط جدید منطقه‌ای، تلاش شد تا مواضع منطقه‌ای ارمنستان تقویت و به پایگاهی مؤثر تبدیل شود. این بدان معنا بود که یک تهدید واقعی برای منافع ملی آذربایجان و روسیه در حال ظهور است.

البته جمهوری آذربایجان نمی‌توانست ناظر این طرح‌های آمریکا و اتحادیه اروپا بماند. بنابراین، باکو ابتدا به تحریک بروکسل واکنش تندی نشان داد و سپس اعلام کرد که اجازه دخالت در قفقاز جنوبی را نخواهد داد. بعدها محافل رسمی آذربایجان با انجام مانورهای سیاسی از جمله اتحاد با روسیه، تأثیرات تحریک آمریکا و اتحادیه اروپا را تقریباً خنثی کردند و با آن، در واقع، سناریوهای جدید غرب در قفقاز جنوبی مسدود شد و شکست خورد.

در واقع باکو پیام روشنی داد که می‌تواند روابط متقابل با کرملین را بیشتر توسعه دهد. بنابراین جمهوری آذربایجان دارای پتانسیل ژئوپلیتیکی گسترده‌ای برای مشارکت استراتژیک با روسیه است. به ویژه، در حال حاضر یک آشتی نسبتاً جدی بین منافع آذربایجان و روسیه در قفقاز جنوبی وجود دارد. کرملین در تلاش است از مواضع روسیه در منطقه که هدف آمریکا و غرب است محافظت کند. باکو مصمم است مانع از تلاش آمریکا و اتحادیه اروپا برای مداخله در قفقاز جنوبی با دور زدن آذربایجان از طریق ارمنستان شود. از این نظر مشکل اصلی مشترک جمهوری آذربایجان و روسیه در منطقه تقریباً مشابه است.

بنابراین تفاهم تاریخی میان باکو و کرملین در آستانه سفر الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان به مسکو کافی است تا بسیاری از کشورهای غربی را ناامید کند. بدین ترتیب، رهبری سیاسی هر دو کشور موفق شدند خیلی زودتر از موعد بر سر خروج نیروهای حافظ صلح روسیه از خاک آذربایجان به توافق برسند. اما آمریکا و غرب امیدوار بودند که همین موضوع منجر به درگیری جمهوری آذربایجان و روسیه شود و ناکامی در این امر به ناچار منجر به اختلال در برنامه‌های تغییر وضعیت منطقه شد.

جالب است که محافل سیاسی غرب، به ویژه آمریکا، هر چند دیر متوجه شدند که اشتباهات کاملاً جدی در قفقاز جنوبی صورت گرفته است. بنابراین به نظر می‌رسد آمریکا که قصد دارد جمهوری آذربایجان را در فرآیندهای منطقه‌ای مشترک با اتحادیه اروپا و ارمنستان به پس‌زمینه بکشاند، با مانورهای انعطاف‌پذیر باکو درمانده شده است. در هر صورت، این واقعیت که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا مجبور شد برای گفتگو در مورد وضعیت قفقاز جنوبی، تلفنی با رئیس‌جمهور الهام علی‌اف تماس بگیرد، نکاتی را آشکار کرد.

نکته این است که کاخ سفید قبلاً درک کرده که دستیابی به اهداف ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی با دور زدن جمهوری آذربایجان از طریق ارمنستان امکان‌پذیر نخواهد بود. اگر کاخ سفید دریچه‌ای برای همکاری ژئوپلیتیکی با باکو باز نگه ندارد، تردیدی وجود ندارد که باکو از بستن «درب منطقه» به روی غرب دریغ نخواهد کرد و این ممکن است راه را برای شکست بعدی سیاست غرب در قفقاز جنوبی هموار کند.

ظاهراً «گامبیت قفقاز جنوبی» که توسط تحرکات آمریکا و اتحادیه اروپا آغاز شد، با شکست مواجه شد، اگرچه ارمنستان در «وضعیت قربانی اصلی» باقی ماند، اما در واقع دستان آمریکا و اتحادیه اروپا برای آن خالی ماندند. از این منظر، می‌توان در نظر گرفت که اگرچه کاخ سفید «گامبیت قفقاز» را آغاز کرد، اما دقیقاً باکو بود که با موفقیت به آن پایان داد و در نتیجه، این ارمنستان بود که بازنده اصلی باقی ماند.

به موازات همه اینها، سفر الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان به مسکو با نتایج موفقیت‌آمیزی به پایان رسید و وضعیت نسبتاً بدی را برای سناریوهای غربی در قفقاز ایجاد کرد. زیرا رهبران جمهوری آذربایجان و روسیه توانستند روشن کنند که هیچ تناقضی بین دو کشور وجود ندارد و علاوه بر این، بیانیه مسکو در مورد فعالیت اتحاد دو کشور در پیش‌زمینه قرار گرفت. در چنین شرایطی، تردیدی وجود ندارد که نقشه‌های غرب در قفقاز جنوبی در معرض خطر بزرگی قرار دارد.

عدم تمایل جمهوری آذربایجان به روند ادغام در اروپاعلی‌اف: فعالیت مرکز نظارت مشترک روسیه و ترکیه به پایان رسیدعلی‌اف: آذربایجان هرگز به اوکراین سلاح نمی‌دهد

انتهای پیام/